Tak na prawdę to mało wiemy o pochodzeniu tej rasy. Już w XIV wieku na obrazach spotykamy białe cętkowane psy. Rasa ta zawdzięcza swą nazwę temu, że była hodowana na terenie Dalmacji, jak również temu, że na tym terenie dalmatyńczyki podczas wojny na Bałkanach były wykorzystywane jako psy łącznikowe. W czasach dyliżansów nazwano dalmatyńczyka "psem do kocza", jako że często towarzyszył konnym powozom. W przeszłości posiadanie dalmatyńczyka było nieodłącznym rekwizytem angielskiego dżentelmena oraz bogatych ludzi z południa USA. W USA stanowił on też część załogi wozów strażackich. Do dnia dzisiejszego ten pies pozostał maskotką strażaków. Kiedy samochód zastąpił powozy, ten dekoracyjny pies zrobił oszałamiającą karierę jako pies rodzinny. Do ogromnej popularności tych psów przyczynił się film Walta Disney`a "101 dalmatyńczyków".

Cechy, jakie powinien mieć Dalmatyńczyk

• pełen uroku i wdzięku pies o czułym i wiernym spojrzeniu 

• wesoły, żywy, pełen temperamentu

• dobry stróż, dający łatwo wyszkolić się do polowań

• suki - bardzo płodne

• na świat przychodzą białe pieski. Kropki i cętki pojawiają się około dwunastego dnia życia

• oddany całej rodzinie, a szczególnie dzieciom. Niestrudzony w zabawach

• doskonale czuje się w rodzinie wielodzietnej, gdzie dzieci w sposób naturalny zapewniają mu ruch

• potrzebuje bardzo dużo ruchu, więc doskonale nadaje się dla wysportowanych ludzi

• inteligentny i dlatego potrzebuje zajęcia. To, czego się nauczy, chętnie wykonuje. Niestety odnosi się to do nauki pozytywnych jak i negatywnych rzeczy

• łatwy w pielęgnacji, a poza tym ma doskonały, niewybredny apetyt